Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum esto; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
Quorum altera prosunt, nocent altera.
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Non laboro, inquit, de nomine.
Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.

Duo Reges: constructio interrete. Odium autem et invidiam facile vitabis. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Zenonem roges;

Suo genere perveniant ad extremum; Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.

Velut ego nunc moveor.

Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.
Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Hunc igitur finem illi tenuerunt, quodque ego pluribus
verbis, illi brevius secundum naturam vivere, hoc iis
bonorum videbatur extremum.

Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non
propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se
expetemus.

Ut pulsi recurrant?: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Quid nunc honeste dicit?: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Sint ista Graecorum;: Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Quibusnam praeteritis?: Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;